Arkaanoel-Islaam - De Pijlers van de Islaam

[ah-lu-sunnah]

Arkaanoel-Islaam - De Pijlers van de Islaam

Geschreven door Shaych Mohammed bin Saalih al-‘Othaymien


De Arkaanoel-Islaam zijn de basisfundamenten waarop de Islaam is gebouwd; het zijn er vijf, overgeleverd door Ibn ‘Omar (radiallaahoe 'anhoe) waarin de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem) heeft gezegd:

“Islaam is gebouwd op vijf zaken: Dat zij Allaah één maken in aanbidding) ”, en in een andere versie: “De Islaam is gebouwd op vijf: De Getuigenis dat niets of niemand het recht heeft aanbeden te worden behalve Allaah de Almachtige en dat Mohammed Zijn boodschapper is, de Salaah te onderhouden (de dagelijkse gebeden), het geven van de Zakaat, het vasten in de maand Ramadaan en het verrichten van de Hadj (naar Mekka).”

Iemand zei (tegen de overleveraar): “De Hadj en dan het vasten in de maand Ramadaan?” Hierop antwoordde hij (de overleveraar): “Nee (eerst) het vasten in de maand Ramadaan en dan de Hadj, dit is zoals ik het heb gehoord van de Boodschapper van Allaah (salallaahoe 'alayhie was sallem).”[1]

Als eerste: De Shahaada (getuigenis) van:

La ilaaha illal laah, wa anna Mohammaddan Rassoeloellaah

Is het beslissende geloof, waarmee deze Shahaadah geuit wordt met de tong, alsof iemand met zijn eigen ogen de zekerheid van zijn vastberaden overtuiging ziet. Het feit dat de Shahaada als een afzonderlijke pilaar is gemaakt, is ondanks de veelheid van zaken waarvoor is getuigd. Dit heeft te maken met de volgende (redenen):

· De Boodschapper is een brenger van informatie over Allaah, de Meest Verhevene: Dus om te getuigen en te verklaren, dat hij (salallaahoe 'alayhie was sallem) een ware dienaar van Allaah is en een brenger van de Boodschap (van Islaam), is een integraal deel van de betekenis van de Shahaada (La ilaaha illa Allaah), of

· Dat de twee getuigenissen La ilaaha illa Allaah, en Mohammad Rassoeloellaah, de (vereiste) fundamenten zijn van de correctheid van daden en de acceptatie ervan, aangezien de geldigheid en acceptatie van daden, niet bereikt kunnen worden zonder Al-Ikhlaas tot Allaah (oprechte toewijding van intenties tot Allaah alleen) en Mutaba’ah (het volgen) van Rasoeloel Allaah (salallaahoe 'alayhie was sallem). Door Al-Ikhlaas wordt de Shahaadah van La ilaaha illa Allaah verwezenlijkt, terwijl door Al-Mutaba’ah van Rasoeloel Allaah, de Shahaadah dat Mohammad Zijn slaaf en Boodschapper is verwezenlijkt.

Enkele van de vruchten die worden verkregen door de verklaring van de belangrijke Shahaada omvatten: de bevrijding van het hart en de ziel van slavernij van het geschapene, en het volgen van wegen anders dan die van de Boodschappers.

Ten tweede: Betreffende het uitvoeren van de Salaat (gebeden):

Het aanbidden van Allaah door het op de juiste en perfecte manier uit te voeren en op de voorgeschreven tijden,


Enkele voordelen omvatten de verruiming van de borst, tevredenheid en vreugde, en de weerhouding van het plegen van zondes en overtredingen.

Ten derde: Het geven van de Zakaat:

Het toewijden van de aanbidding aan Allaah door het voorgeschreven verplichte bedrag van liefdadigheid aan te bieden, afgetrokken van de rijkdom waar de Zakaat over verplicht is.

Enkele voordelen zijn: de eigen ik reinigen van immorele karakteristieken zoals gierigheid, en het vervullen van de behoeften van Islaam en de moslims.

Ten vierde: Het Vasten in de maand Ramadaan:

Het toewijden van de aanbidding aan Allaah door je te onthouden van alles dat het vasten verbreekt gedurende de dagen van de maand Ramadaan.

Enkele voordelen zijn: Het vasten traint het eigen ik (de ziel) om hetgeen gewild en begeerd wordt te verdragen om het genoegen van Allaah te verkrijgen.

Ten vijfde: De Hadj naar het Huis van Allaah:

Is het aanbidden van Allaah door naar het Heilige Huis te gaan (Al-Ka’bah) om de rituelen van de Hadj uit te voeren.

Enkele van de voordelen omvatten: Het trainen van het eigen ik om financiële en fysieke opofferingen in het gehoorzamen van Allaah uit te breiden. Dit is de reden waarom Hadj wordt gezien als een soort Djiehaad omwille van de zaak van Allaah.

En deze voordelen die we hierboven vermeld hebben betreffende de grondbeginselen van de Islaam (en anderen die we niet hebben genoemd), maken van deze Oemmah een deugdzame en gezuiverde Islaamitische Gemeenschap dat hecht aan Allaah met de Dien van Waarheid, en behandelt de schepping met rechtvaardigheid en waarheidsgetrouwheid. Deze conclusie houdt stand omdat de ware verbondenheid aan de rest van de Islaamitische Wetten afhangt van de juiste uitvoerbaarheid van de bovengenoemde grondbeginselen.

De toestand van de Oemmah zal beteren en opbloeien wanneer het zich houdt aan de zaken van de Dien. En de mate van welvaart die kan ontsnappen is evenredig aan de mate van nalatigheid van juiste uitvoering van kwesties van de Dien.

Een ieder die een bewijs hiervoor zoekt, laat hem wat Allaah zegt, lezen:

“En als de inwoners van de steden hadden geloofd en Taqwa (vroomheid) hadden gehad dan hadden Wij zeker voor hen zegeningen uit de hemel en de aarde geopend. Maar zij loochenden (de Boodschappers) zodat Wij hen (met een bestraffing) grepen wegens wat zij plachten te verrichten (polytheïsme en misdaad etc.). Voelden de inwoners van de steden zich er soms veilig voor, dat Onze Bestraffing in de nacht tot hen komt, terwijl zij slapen? Of voelden de inwoners van de steden zich er soms veilig voor, dat Onze Bestraffing in de ochtend tot hen komt, terwijl zij spelen? Voelen zij zich soms veilig voor het Plan van Allaah? Niemand voelt zich veilig voor het Plan van Allaah, behalve het verliezende volk.”[2]

Laat hem eveneens de geschiedenis van diegenen die voorgingen onderzoeken want geschiedenis is een les voor mensen die nadenken, en een inzicht voor een ieder, die vrij is van een versperde barrière naar zijn hart. En alleen Allaah Zijn hulp kan worden gezocht.

Bron: Sharh Oesoel al-Iemaan

[1] Hadieth Muttafiqoen ‘aleih. De tekst komt van Sahieh Moeslim.
[2] Soerat Al-A’raaf 7:96-99